Plansız yola çıktığım bu günde Eskihisar–Topçular feribotunda yaptığım kahvaltı ile ayıldım. Aklımda, vefa borcum olan eski komşum, yarı annem Seval teyzemi sürpriz ziyaret etmek vardı. O yüzden Karamürsel’e doğru sürdüm. Evde olmadığını öğrendiğim zaman sürpriz planım yerini o an tabelasını gördüğüm İznik gölünü turlama ile değişti. 🙂
Karamürsel şehir meydanına gelmeden önce İznik tabelasını göreceksiniz. Yollar başlangıçta kötü olmasına rağmen tırmandıkça arkanızda güzel manzaralar bırakıyor. Tabi her çıkışın bir inişi olduğunu unutmamak lazım. İnişler çok sert S şeklinde o yüzden iyice yavaşladıktan sonra viraja girin. Ayrıca arkanızda araba fln varsa kenara çekip geçmesini bekleyin yoksa bi karış arkanızdan ayrılmıyorlar. Sonrasında İznik gölüne kadar doğa ile baş başa kalabilirsiniz. Bu turun sanırım en uzun süren kısmı burasıydı. Manzaraya hayran olacaksınız, durup fotoğraf çekmekten alamıyorsun kendini. Fotoğraf demişken, compact makineyi ikidir denk getiremiyorum cep telefonun kamerasıyla yetinmek zorunda kalıyorum idare edin. İznik tarihsel açıdan epey zengin kültüre sahip bir yer. Ayırca, müzeleri ve çini sanatını görmek için bir günü feda edip gezilecek bir yer. Ama bir motorcu gezgin olarak sadece şunu söyleyebilirim; Köfteci Yusuf 🙂 Mutlaka uğrayın zaten önünden geçince anlayacaksınız.
İznik çıkışında Bursa ve Orhangazi tabelasını göreceksiniz. Ben, yol biraz daha uzun olsun diyerek Yenişehir’e doğru düz devam ettim. Yenişehir’e giden yolda yapımı epey süreceğe benzeyen yol çalışmaları var. Yenişehir’de de shell benzin istasyonunu görmekten başka dikkatimi çeken birşey olmadı zaten. 🙂 Yenişehir’den sonra Bursa istikametine doğru yol aldım. Yollar yine yeşeriyor, Orhangazi’ye kadar güzel bir deneyim kazanabileceğiniz bir yol. Orhangazi’den sonra ibre 140’dan aşağı düşmedi zaten 🙂
200km
Motosikletli yaşama dair yol hikayeleri 